Β. Χαλκιά

Στη Σμύρνη του 1922 ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων και τα δύο ανήλικα παιδιά τους παλεύουν να ξεφύγουν από τη φωτιά και τον θάνατο τρέχοντας προς ένα άγνωστο και αβέβαιο μέλλον.

Μέσα από τα μάτια της σοφής μαμάς-Αλκμήνης ξετυλίγεται η ιστορία μιας οικογένειας με εναρκτήριο σημείο την καταστροφή της Σμύρνης. Μια καταστροφή που ήταν το τέλος για πολλές ζωές αλλά και έννοιες του σύγχρονου Ελληνισμού. Όμως η απώλεια δεν είναι ένα αδιέξοδο. Γίνεται το ορόσημο για κάτι νέο που ξεκινά, γίνεται το σημείο που κάθε άνθρωπος θα αποφασίσει όχι το αν, αλλά το πώς θα συνεχίσει παραπέρα.

Μέσα από την αφήγηση πλέκεται μια πραγματεία για την αντιμετώπιση της απώλειας, όποια κι αν είναι αυτή: θάνατος, χωρισμός, απουσία. Κάθε τέτοιο γεγονός, κάθε ψυχή αυτού του κόσμου δεν είναι μια τυχαία παρουσία, είναι μια νότα στην αέναη μελωδία της Ζωής και της Ύπαρξης. Είναι ένα κομμάτι από την Σονάτα των Ψυχών.


397 σελ., 14Χ21 εκ., Α/Μ, Μαλακό εξώφυλλο


 

Η  Β. Χαλκιά γεννήθηκε στον Πειραιά την δεκαετία του 1970.

Είναι πρώην Σύμβουλος Ταξιδιωτικών Υπηρεσιών και νυν Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Αυτογνωσίας, στην Ψυχαναλυτική Προσέγγιση, απόφοιτος της Συμβουλευτικής, από το τμήμα Ψυχολογίας του Ελληνοβρετανικού.

Το συγγραφικό της έργο ξεκίνησε με πρώτο της διήγημα,  την «ΙΣΑΒΕΛΛΑ», που εκδόθηκε και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2015 και έκτοτε αποτελεί μέλος της «Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών».

Πιστή φίλη των ταξιδιών και της παρατήρησης, του Κόσμου και της Ζωής, συνεχίζει να μαθαίνει μέσα από τη γνώση, τη μελέτη και την αναζήτηση, διατηρώντας τον εαυτό της στην πρωταρχική θέση !